In het hart van Berlijn geeft kunstenares Tini tweedehands schatten een heel nieuw leven, één tuft tegelijk. Bekend om haar nieuwsgierigheid en praktische aanpak, verkent ze voortdurend nieuwe materialen en technieken.
Haar nieuwste creatie is deels textielkunst, deels meubelherleving: een getufte geüpcyclede stoel die begon als een vondst op straat en eindigde met een hoop wol, kleur en onderweg opgedane lessen.
Tufting kwam voor het eerst in Tini’s leven in de herfst van 2022, via een workshop die snel een blijvende liefde voor het ambacht aanwakkerde. Het duurde echter nog twee jaar voordat ze haar eigen apparatuur kreeg en echt begon te experimenteren in haar eigen tijd en ruimte.
Wat haar aantrok was de fysieke kant van het tuften, de voldoening van iets met de hand maken – en hoe het simpelweg al het andere naar de achtergrond deed vervagen. “Het laat me mijn zorgen en problemen voor een kort moment vergeten”
♻️ Een getufte geüpcyclede stoel
Ze zag hem op straat staan en besloot hem een nieuwe kans te geven. In plaats van te veel na te denken over het ontwerp, liet ze zich meevoeren op de stroom, tekende uit de vrije hand en werkte met kleuren die gewoon goed bij elkaar voelden. Het idee was niet om naar perfectie te streven, maar om iets nieuws te proberen en van het proces te genieten.
Toch verliep het proces niet zonder horten en stoten. Ze probeerde voor het eerst jute als ondergrond te gebruiken, maar het bleef scheuren om redenen die ze niet helemaal kon achterhalen. Na wat frustrerende pogingen schakelde ze terug naar katoen en begon opnieuw. Andere lessen kwamen van de stofferingskant: bezuinigen op materiaal maakte het hele proces uiteindelijk moeilijker.
“Ik had de rugleuning op een nieuw frame moeten maken in plaats van te proberen alles op één frame te persen,” geeft zij toe. Uiteindelijk was er net genoeg getufted oppervlak om de zitting en rugleuning te bedekken, maar zij heeft al genoteerd wat zij de volgende keer anders zou doen: royaler zijn met materialen, en misschien jute nog een kans geven—nadat zij heeft uitgezocht wat er mis ging.
Naast het garen en de stof was er een verrassende hoeveelheid detailwerk betrokken bij het nieuw leven inblazen van de stoel. Vuil uit de binnenkant van de poten schoonmaken, het frame polijsten, schroeven vervangen—elke kleine taak droeg bij aan een stuk dat persoonlijk en compleet aanvoelt.
Wat het mooiste is aan dit project is niet alleen het eindresultaat, maar wat het vertegenwoordigt. Tini heeft in tufting niet alleen een ambacht gevonden, maar een speelse ontsnapping—en een manier om haar perfectionistische neigingen te verzachten. “Ik ben zo blij dat ik tufting een paar jaar geleden heb leren kennen,” zegt zij. “Het heeft mij geholpen los te laten en mijn ideeën op een meer vreugdevolle, intuïtieve manier te realiseren.”
U kunt Tini’s kleurrijke, steeds evoluerende reis volgen op Instagram via @tinituft. Of het nu oude meubels of verse wol betreft, zij heeft een talent voor het omzetten van het over het hoofd geziene in iets werkelijk bijzonders.
